مقايسه ی چارچوب کلي مدل قراردادهاي نفتي شرکت ملي مناطق نفت خیز جنوب با مدل مصوب هیأت وزيران ۱۱ بهمن

نام لاتین:NISOC Oil & Gas Contracts

کد مطلب:UC-012

تدوین چارچوب قراردادهای جدید نفتی ایران یکی از موضوعات چالش برانگیز وزارت نفت طی دو سال اخیر بوده است. سرانجام این مدل قراردادی که به تصویب هیأت وزیران نیز رسیده در شهریور ماه 1395 تصویب و برای اجرا ابلاغ شده است. البته در کنار این مدل قراردادی در مهر ماه 1395 مدل قراردادی دیگری که توسط شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب ارائه شده بود به تصویب هیأت مدیره ی شرکت ملی نفت ایران رسید. در اين مقاله چارچوب کلی این دو مدل قراردادی با یکدیگر مقایسه شده و در ادامه توزیع مسئولیت ها و ریسکهای پیمانکار در مدل شرکت مناطق نفت خیز جنوب بررسی شده است. همچنین نقاط قوت و ضعف این مدل قراردادی بررسی و برای هر یک از نقاط ضعف آن، راهکارهای پیشنهاد شده است.
در مجموع با مرور نقاط قوت و ضعف مدل قراردادی شرکت مناطق نفت خیز جنوب و مقایسه ی آن با مدل مصوب هیأت وزیران این گونه استنباط می شود که به هیچ عنوان نمی توان این مدل را نسخه ای تکامل یافته یا ارتقاء یافته از مدل مصوب هیأت وزیران درنظر گرفت. چراکه بازه ی زماني محدود این مدل سبب می شود طرحي در شرکت ملي مناطق نفت خیز جنوب تعريف نشود که کل زنجيره ی توسعه، بهر ه برداري و ازدياد برداشت را در خود داشته باشد. همچنين در این مدل قراردادی، امکان انتقال دانش در زمينه ی مديريت مخزن به طرف ايراني بسيار ضعيف است و تقسيم مسئوليت ها، جایگاه و نحوه ی تعامل مجري و پيمانکار به گونه ای است که باعث میشود شرکت هاي بزرگ صاحب فناوری و معتبر بين المللي تمايل و رغبتي براي همکاري از خود نشان ندهند. در مقابل طبیعی است که شرکتهای کوچک از این مدل قراردادی استقبال کنند؛ چراکه این شرکت ها می توانند بدون تقبل هیچ گونه ریسکی، ایده ها و فناوریهای خود را در این قراردادها آزمایش کنند و از نتایج آن نیز برای کسب تجربه استفاده نمایند.

دانلود PDF

717 مرتبه دانلود شده است.

برچسب‌ها

مقايسه ی چارچوب کلي مدل قراردادهاي نفتي شرکت ملي مناطق نفت خیز جنوب با مدل مصوب هیأت وزيران ۱۱ بهمن

برچسب‌ها

نظرات کاربران

نظر شما

عناوین دانشی صنعت نفت