کایرآل، فناوری جداسازی آب و نفت در چاه‌های تولیدی ۱۳۹۴/۱۲/۱۶ ۱۵:۲۸

امروزه با ارائه فناوری‌های جدید جداسازی آب از نفت در عمق چاه، می‌توان ضمن کاهش هزینه‌های عملیاتی بسیاری از تهدیدهای زیست محیطی از جمله: بالا آمدن حجم زیادی از آب همراه نفت به سطح که بخش زیادی از خاک، آب‌های جاری و آب‌های زیرزمینی را به کمترین درجه ممکن کاهش داد.

در فناوری 1Dows، آب جداشده در یک سازند دیگر که به طور معمول در عمق بیشتری از سازندهای قبلی قرار دارد، تزریق می‌شود. این در حالی است که نفت و گاز جداشده از آب به سطح زمین پمپ می‌شوند.

معرفی اجزای اصلی:
این فناوری از دو جز اصلی تشکیل شده است که شامل، یک جز سیستم جداسازی نفت و آب و جز دیگر سیستم، پمپاژ برای تزریق آب جداشده از فرازآوری نفت به سطح زمین است، می‌باشد.

تقسیم بندی سیستم‌های جداسازی:
سیستم‌های جداسازی که در داخل لوله‌های مغزی قرار دارند نیز به دو دسته طبقه بندی می‌شوند.

۱) سـیستم برمبنای جداسازی ثقلی
۲) سیستم جداسازی گریز از مرکز یا سیکــلونی « معمولا به همراه پمپ‌های برقی غوطه‌ور شونده درون چاهی مورد استفاده قرار می‌گیرند »

همچنین سیستم‌های پمپاژ به سه گروه متفاوت زیر تقسیم بندی می‌شوند:

۱) پمپ‌های غوطه‌ور شونده
۲) پمپ‌های پیش‌رونده خلأ
۳) پمپ‌های ضربه‌ای مکنده

این فرآیند از مزایای بسیاری برخوردار است که می‌توان به تعدادی از آنها در زیر اشاره کرد:

۱) کاهش هزینه تولید نفت:
این فناوری قادر است هزینه‌های تولید آب را در حدود ۷۰٪ کاهش دهد. همچنین با جداسازی آب در عمق، هزینه‌های مربوط به بالا آوردن آب از عمق چاه به سطح، شرایط سازی و تصفیه آب و امحاء آن کاهش می‌یابد.

۲) کاهش آسیب‌ها و اثرات مخرب زیست محیطی:
همواره عملیات جداسازی آب از نفت در سطح زمین، شرایط سازی و تزریق مجدد و یا تخلیه در حوضچه‌های سطحی اثرات مخرب زیست محیطی را به دنبال دارد. که بیشترین خطرها را جداسازی آب نمک و امحاء آن است که در صورت بکاری گیری این فناوری آسیب‌های وارده قدری کنترل خواهند شد.

۳) جلوگیری از آلودگی منابع آب شرب:
به دلیل دفع آب همراه نفت در عمق چاه و تزریق به طبقات سازندهای عمیق‌تر، شانس تماس آب‌های آلوده و جاری شدن آن‌ها به منابع آب قابل شرب دراطراف چاه‌های نفتی به صفر می‌رسد.

۴) کم کردن هزینه رفع آب و نمک در سطح:
به دلیل درون چاهی بودن این فنا‌وری، جداسازی آب و نمک در عمق چاه رخ ‌می‌دهد به همین سبب هزینه‌های امحای آب آلوده و نمک در سطح شامل تجهیزاتی از جمله پمپ، لوله و مخازن به مقداری چشمگیری کاهش خواهد یافت.

۵) افزایش فشار مخزن:
درحالی که آب همراه در عمق‌ چاه‌های تولیدی مجدداً صرف تزریق به میدان‌های نفتی ‌می‌شود، این گردش آب سبب افزایش فشار مخزن ‌و افزایش میزان نفت خواهد شد.

به هر حال این فرآینده باتوجه به دارا بودن مزایای نام برده معایبی از جمله: برگشت آب به مسیر نفت به دلیل نزدیک بودن سازندهای تزریقی تولیدی نفت، سایش در پمپ‌ها و سیکلون‌ها به دلیل وجود شن در چاه‌های تولیدی و همچنین بروز خوردگی و تشکیل رسوب که سبب کاهش عمر ادوات نصف شده در چاه می‌گردد.

این فناوری به طور مؤثر ذرات جامد معلق در سیال را جدا نموده و از این رو بدور از مشکلاتی است که اغلب به دلیل گرفتگی در سازندهای تزریقی در عملیات بهره‌برداری با آن روبه‌رو هستیم.

نتیجه گیری کلی:
شرکت‌های دارای فناوری مذکور باتوجه به‌ چاه‌های قدیمی که هزینه تعمیر و تکمیل دوباره آن‌ها مانعی بزرگ بر سر این فناوری است، توصیه می‌کنند از این تجهیزات، ابتدا در مراحل تکمیل چاه پس از طراحی درون چاه قرار گیرند.
باتوجه به بالا بودن هزینه انتقال آب در مسافت‌های طولانی به سکوهای فرآورش، این شرکت‌ها توصیه می‌کنند از این فناوری در چاه‌های دور افتاده و کنترل از راه دور دریایی استفاده شود.

برچسب‌ها

نفت گاز پتروشیمی

نظرات کاربران

نظر شما

عبارات توهین آمیز و شخصی منتشر نخواهد شد.

کایرآل، فناوری جداسازی آب و نفت در چاه‌های تولیدی ۱۳۹۴/۱۲/۱۶ ۱۵:۲۸

برچسب‌ها

نظرات کاربران

نظر شما

عناوین دانشی صنعت نفت