صنعت نفت ایران
1403/1/10
Friday
آرشیو اخبار صنعت نفت

تداوم برجام با دومین قرارداد نفت ۱۳۹۶/۱۲/۲۸


هفته گذشته دومین قرارداد بزرگ نفتی در دروه پسابرجام میان ایران و شرکت های نفتی جهان به ثمر نشست. این قرارداد میان شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیومی از شرکت روسی «زاروبژنفت» و شرکت «دانا انرژی» از ایران امضا شد و توسعه میدان ‎های مشترک «آبان» و «پایدار غرب» را دنبال می کند.

هدف عمده این قرارداد 740 میلیون دلاری افزایش بهره وری این دو میدان نفتی، افزایش ظرفیت تولید و بهره برداری و بالا رفتن ضریب بازیافت آن ها برای یک دوره 10 ساله عنوان شد که قابل تمدید برای یک دوره 10 ساله دیگر هم است. درحالی که تولید کنونی نفت از این دو میدان روزانه حدود 36 هزار بشکه است، دستیابی به تولید حداکثر 48 هزار بشکه نفت در روز هدف طرفین عنوان شد.

به نوشته رسانه های غربی، چارچوب قرارداد جدید نفتی ایران مشابه همان قراردادی است که با شرکت «توتال» فرانسه امضا شده بود. 80 درصد سرمایه گذاری برعهده طرف روسی و 20 درصد مابقی برعهده شرکت ایرانی است. سود حاصل از این فعالیت اقتصادی نیز به همین نسبت میان دو طرف تقسیم می شود.

وزارت نفت ایران هزینه بهبود کارآیی و افزایش تولید دو میدان نفتی آبان و پایدار غرب را 675 میلیون دلار عنوان کرد که علاوه بر آن مبلغ 68 میلیون دلار هم برای هزینه های جانبی این پروژه ها پیش بینی شده است.

خبرگزارش آسوشیتدپرس به نقل از «بیژن نامدار زنگنه» وزیر نفت کشورمان، سود ایران از قرارداد جدید با شرکت روسی را در سال های پیش رو چهار میلیارد دلار برآورد کرد.

 

**ورود به صنعت نفت و گاز به رغم تهدید ترامپ

گذشته از اهمیت اقتصادی این توافقنامه، نتایج سیاسی این قرارداد سرمایه گذاری در حوزه نفت و انرژی ایران بسیار پراهمیت است. پس از امضای توافق هسته ای میان ایران و گروه 1+5 در سال 2015 امیدواری ها برای جذب سرمایه های خارجی در ایران بیشتر شد. یکی از مهمترین حوزه ها که به گفته مقام های وزارت نفت کشورمان به بیش از یک صد میلیارد دلار سرمایه گذاری نیازدارد، حوزه نفت و گاز است.

از نگاه تحلیلگران نفتی جهان هم سرمایه گذاری در صنعت نفت و گاز ایران با توجه به سکون چند ساله و به روز نبودن تکنولوژی ها بسیار به صرفه است.

از طرف مقابل ایران هم برای تحریک سرمایه گذاران تلاش کرد تا نوع قراردادها را برای پیمانکاران خارجی جذاب تر کند. از این رو شکل قراردادهای نفتی ایران با شرکت های خارجی از الگوی «بیع متقابل» تغییر یافت و تهران قراردادهای جدید نفتی را با عنوان آی.پی.سی( IPC ) طراحی و معرفی کرد. این قراردادهای جدید با هدف جذب سرمایه، دانش فنی و حتی کارشناسان خارجی تدوین شد تا ضمن داشتن سود و امنیت سرمایه گذاری بیشتر برای شرکت های طرف قرارداد، برای ایران نیز آورده مالی و فنی بیشتری را جهت توسعه میدان های نفت و گاز ایران در بر داشته باشد.

به نوشته تارنمای «اورآسیا ریویو» براساس قراردادهای جدید مراحل مختلف اکتشاف، توسعه و تولید در یک قالب کلی و با سودآوری مناسب به پیمانکار پیشنهاد می شود. از این رو شرکت های خارجی تمایل بیشتری را برای ورود بازار انرژی ایران پیدا کرده اند.با اینکه شرکت های بزرگ نفتی جهان آینده روشنی را برای حوزه انرژی در ایران پیش بینی می کنند و علاقه مندی زیادی را برای آن نشان می دهند اما مانع آفرینی و حتی تهدیدهای ایالات متحده موجب نگرانی بنگاه های نفتی شد. در نهایت نتیجه سیاست های کاخ سفید پا پس کشیدن برخی شرکت های غرب از سرمایه گذاری در حوزه نفت و گاز شد.

این هراس با آغاز ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» و تهدیدهای وی مبنی بر خروج از برجام و اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران عمیق تر شد. با این وجود حتی در شرایط نبود اطمینان به آینده، منابع نفتی ایران در قالب قراردادهای جدید به حدی جذابیت داشت که برخی شرکت ها بدون توجه به تهدیدهای ترامپ وارد تعامل با ایران شدند.

رویترز عنوان داشت شرکت نفتی «توتال فرانسه» نخستین شرکت غربی پس از امضاء توافق هسته ای بود که در همکاری با سی‌.ان.‌پی.‌سی چین و پتروپارس ایران برای توسعه فاز 11 میدان گازی پارس جنوبی قراردادی را با وزارت نفت ایران امضا کرد. این قرارداد 4.8 میلیارد دلاری در تیرماه 1396 درست پس از تحریم های جدید کنگره آمریکا علیه ایران امضا شد. با اینکه همان زمان هم این قرارداد بزرگ با اما و اگرهایی همراه بود ولی مدیر عامل این شرکت فرانسوی از سرمایه گذاری و فعالیت خود در ایران دفاع کرد.

جالب اینجاست، کمتر از یک سال پس از قرارداد توتال، توافق سرمایه گذاری و همکاری دیگری میان تهران و شرکت روسی زاروبژنفت برای توسعه میادین نفتی ایران امضا شد. «سرگی کودریاشف» مدیرعامل این شرکت روسی در مورد تهدیدها و اقدامات ضد برجامی رئیس جمهوری ایالات متحده به خبرنگاران اظهار کرد : «یک قرارداد نفتی به ‌طور طبیعی با خطر‌هایی روبه‌ رو است؛ باید آن را پذیرفت و کار را با جدیت ادامه داد».

تارنمای خبرگزاری فرانسه ارزش توافق ایران و شرکت روسی را حدود 740 میلیون دلار اعلام کرد و افزود: «علی کاردر» مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران اعتقاد دارد این نخستین قرارداد نفتی با الگوهای جدید با شرکت های روسی است. وی گفته است از نظر سیاسی، روابط ایران با روسیه در بالاترین سطح قرار دارد اما فضای اقتصادی میان دو طرف به این سطح نرسیده است.

این خبرگزاری خاطر نشان ساخت ایران و روسیه که از کشورهای نقش آفرین در سوریه هستند که اکنون همکاری در حوزه های نفتی را تجربه ای بزرگ می دانند. این قرارداد هنگامی امضا شد که نگرانی ها از عقب نشینی ایالات متحده از توافق تاریخی هسته ای در سال 2015 افزایش یافته است. در واقع تهدید خروج آمریکا از برجام باعث شده است که فعالیت شرکت های خارجی مایل به کار در ایران پیچیده شود. پس از توتال فرنسه که در ماه جولای سال 2017 ( تیرماه 96) توافق سرمایه گذاری در صنعت گاز ایران را به امضا رساند، شرکت روسی دومین قرارداد بزرگ را در صنعت نفت ایران به امضا رساند.

با این که شرکت های نفتی جهان از واکنش کاخ سفید نگرانی هایی دارند اما تمایل به حضور در صنعت نفت ایران هنوز در کشورهای دیگر وجود دارد. در شرایطی که شرکت های آمریکایی به علت قوانین سختگیرانه واشنگتن فرصتی برای حضور در ایران ندارند، برخی شرکت های اروپایی تمایل خود را پنهان نمی کنند. اما ترس از مجازات های سنگین آمریکا مانع از حضور پررنگ آن ها شده است. این وضعیت فضا را برای سرمایه ‌گذاری و حضور شرکت های روسی و چینی در پروژه های نفت و گاز ایران فراهم کرده است.

منبع: ایرنا


تلگرام

برچسب‌ها


نظرات کاربران


نظر شما

  • نام و نام خانوادگی
  • ایمیل
  • کد امنیتی
  • Captcha
  • نظر

  • عبارات توهین آمیز و شخصی منتشر نخواهد شد.

 

© 2019 - All rights reserved